0 reacties

juni 14, 2021

bord Groene Gordel

Zoals jullie in deze blogpost kunnen lezen, merkte ik onlangs enkele nieuwe bordjes op. Een ervan was de Groene Gordelroute. Vanaf eind mei was deze volledig bewegwijzerd en werd ook het gps-bestand ter beschikking gesteld.

Tot enkele maanden geleden kon je vanuit Zaventem de Gordelroute fietsen die voor een groot stuk langs dezelfde route liep als de oorspronkelijke Gordel van 100 km. Het was een rit die ik meerdere malen gedaan heb en dus was ik wel benieuwd naar deze nieuwe versie.

Laat me maar onmiddellijk met de deur in huis vallen en zeggen dat deze route eigenlijk een volledig nieuwe route is.

Ik begon aan het kerkhof van Nossegem en koos uiteindelijk om in tegenwijzerzin te rijden.

In Steenokkerzeel was het markt en dit zou niet de laatste zondagsmarkt zijn die ik zou tegenkomen...

Van hieruit ging het dan naar Melsbroek om via Peutie en Vilvoorde uiteindelijk aan de Zenne uit te komen. Zelf vond ik dit eerste stuk van de route wat minder maar je moet natuurlijk ergens naartoe rijden...

Via de Verbrande Brug ging het naar Grimbergen waar de beentjes voor de eerste maal getest werden.

De Oyenbrugstraat is een lange kasseistrook die niet zou misstaan in een Vlaamse kasseiklassieker. Het was een goede test om te zien of alles nog vast zat...

Dan volgde een bosweg met op het einde... kasseien om aan de Tommenmolen uit te komen.

Aan het Museum voor Oudere Technieken (Mot) moest ik voor de eerste maal wat kijken welke richting uit te gaan. De gps bracht gelukkig soelaas.

Iets verder reed ik dan door het centrum van Grimbergen waar... het markt was 🙂

De 's Gravenmolen is de oudste molen van Grimbergen maar de brasserie liet ik nu maar links liggen...

In Meise reed ik (nog maar eens) met toegeknepen billen de brug over de A12 over om aan de Plantentuin uit te komen.

De Bosweg met een maximale stijgingsgraad van 6 % was de eerste heuvel van betekenis die moest overwonnen worden.

Vrij snel volgde de Kaarlijkstraat, een klim die je niet direct terug vindt maar die redelijk lang is en na verloop van tijd je toch wel voelt. Boven wachtte echter een schitterend panorama waarbij je o.a. het Atomium kunt zien.

Ik kwam nu in Ossel terecht, een dorp waar de meeste mensen waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebben...

Kobbegem

Iets verder nam ik de obligate foto van een groep koeien (inside joke) met zicht op Kobbegem.

Aan de brouwerij van Mort Subite in Kobbegem nam ik mijn eerste rustpauze en neen ik dronk geen Kriek maar verorberde een gelletje...

In Zellik stak ik de Brusselsesteenweg over en dit was een van de weinige keren dat ik een drukke baan over moest.

Via Bekkerzeel (nog nooit van gehoord) kwam ik in Groot-Bijgaarden/Dilbeek terecht. Hier reed ik op het kruispunt van de Brusselstraat en Hoogveld even verkeerd. Je moet de Lindenberg in.

Iets verder diende zich met brouwerij Girardin alweer de volgende brouwerij aan! Ook hier echter geen Geuze, Kriek of Lambik 🙁

Na de afdaling van Groot Tenbroek reed ik aan het kruispunt met Tenbroekstraat even verkeerdelijk naar rechts. Mogelijk heb ik hier het bordje gemist dat je naar links stuurt...

Via wat omzwervingen kwam ik uiteindelijk terug op gekend terrein: Westrand Cultuurcentrum Dilbeek. Tijdens de originele Gordel werden hier steevast leeuwenvlagjes uitgedeeld...

Op en neer naar Itterbeek dan maar. Gelukkig was het in deze richting de Keperenbergstraat naar beneden. Hier ben ik tijdens de Gordel meerdere keren stuk gegaan!

En dan, het moment van twijfel... Zou ik stoppen aan de Sint-Annakerk wat Pieter Bruegel de Oude heeft afgebeeld op het doek "Parabel der Blinden"? Het kostte me heel wat moeite om neen te zeggen maar daar er hier ook de Bruegelwandeling vertrekt besloot ik om deze lekkere kelk aan me voorbij te laten gaan...

Volgende brouwerij op de route: De Neve. Spijtig genoeg is deze niet meer in gebruik maar werd het omgebouwd tot een wooncomplex...

De watermolen van Sint-Gertrudis-Pede is een plek die zo uit een zwart-wit feuilleton lijkt te komen. Uniek is de hondemolen. Een dezer ga ik er zeker en vast eens de Pedemolenwandeling doen en veel genieten!

Geert Mak zou ongetwijfeld zeggen: "Waar waren we ook alweer gebleven?" Oh, ja, brouwerijen! Volgende brouwerij op de route: Lindemans in Vlezenbeek. Ik denk dat, wanneer je aan al deze brouwerijen stopt, je benen wel heel snel zullen vollopen...

Er volgde wat gravelstroken die op het randje waren om met de koersfiets te doen. Gelukkig reed ik niet lek!

Ik kwam nu uit aan het mij totaal onbekende Groenenberg wat dus bij op te bezoeken zaken wordt gezet!

zendmast Sint-Pieters-Leeuw

Mijn tweede stop nam ik aan de Oudenakenstraat met zicht op de zendmast van Sint-Pieters-Leeuw. Blijkbaar is dit het hoogste bouwwerk van België...

Enkele "veldwegen" brachten me uiteindelijk in dé stad op deze route: Halle. Hier was het in en rond de Sint-Martinusbasiliek over de koppen lopen zodat ook hier een terrasje doen er niet in zat (ik was er ondertussen wel aan toe).

Er volgde een ontspannen stuk langs het kanaal Brussel-Charleroi en mijn gps gaf aan dat ik bijna de eindbestemming had bereikt 🙂

Blijkbaar is het officiële vertrek in Beersel want het was hier dat mijn gps zei dat ik was gearriveerd. Het was even wat techniek en de bordjes gebruiken om mijn weg verder te zetten...

Plots dook de Bruine Put-Lakenberg op. Deze kende ik van de oorspronkelijke Brabantse Pijl die samen werd beklommen met de Alsemberg. Ik werd echter rechts de Gentstraat/Spoorwegstraat op gestuurd. Ik vind deze klim niet onmiddellijk terug maar ik kan je garanderen dat het hier "stoempen" was!

De Jozef Hauwaertstraat was weer zo'n stille moordenaar die maar bleef duren.

De kasseien van de Onze-Lieve-Vrouwstraat en de Oude Postweg brachten me dan aan de Pastoor Bolsstraat. Indien je niet van de streek bent, ken je deze straat waarschijnlijk niet maar wanneer ik "den Alsemberg" zeg dan gaat er bij vele wielerliefhebbers ongetwijfeld een lampje branden...

Deze beklimming staat echter niet op deze route ingetekend maar indien je de route in uurwijzerzin zou doen, kun je de klim zeker meenemen...

In Sint-Genesius-Rode was het... markt en ook hier zaten de terrassen goed vol!

Bij het oversteken van de Waterloosesteenweg wist ik dat het Zoniënwoud eraan kwam.

Aan het Bosmuseum Jan Van Ruusbroec in Hoeilaart stak ik de autosnelweg over om zo in het centrum van Hoeilaart uit te komen. Spijtig genoeg was het Nerocafé gesloten...

Het klimmen was nu bijna gedaan maar eerst werd ik op de Overijsesteenweg nog links de Koedaalstraat op gestuurd. De beklimming met kasseien noemt de Smeiberg en heeft stukken tot 11 %. De beentjes kregen dit amper rondgedraaid!

Na wat gravel en kasseien van de Eikenlaan kwam ik uiteindelijk aan het voor mij vervelendste stuk van de rit; het is een soort heirbaan maar dan met "kasseien" die totaal niet bollen. Op zich voelde ik de kilometers nog niet maar ik geraakte hier amper vooruit!

Na het oversteken van de Welriekende Dreef dook ik voor geruime tijd het bos in om er in Jezus-Eik uit te komen. Onderweg was het met de koersfiets zaak geweest om niet te gek te doen!

Ook aan de Vlaams-Brabantse Bosuil was het over de koppen lopen zodat er linea recta naar Tervuren werd gereden.

Park van Tervuren

In het Park van Tervuren nam ik nog de obligate foto en kon dan stilaan de kilometers aftellen. Wezembeek en Sterrebeek brachten me uiteindelijk terug waar ik deze ochtend begonnen was...

Hoe kijk ik nu terug op deze rit? Wel, ik weet het niet goed. Ik vraag me vooral af hoe Toerisme Vlaams-Brabant deze rit positioneert. 125 kilometer en 1000 hoogtemeters zijn niet zomaar voor iedereen weggelegd. Een getrainde wielertoerist doet deze rit vrij probleemloos al is het op het randje om het met een gewone koersfiets te doen...

Er valt onderweg ook zoveel te zien dat je dit in mijn ogen eigenlijk eerder als een toeristische rit moet zien en dan maak je er best een daguitstap of zelfs tweedaagse van.

Met familie of vrienden moet het ongetwijfeld leuk zijn om her en der iets te bezoeken en een terrasje te doen maar vergeet niet dat het voortdurend op en af gaat!

Misschien doe ik de rit nog eens in de andere richting om nieuwe inzichten op te doen maar eerst valt er nog zoveel ander moois in deze provincie te ontdekken!

Your email address will not be published. Required fields are marked

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}