Droog maar koud, dat was de weersvoorspelling voor zaterdag 10 december 2022...
Redelijk verkouden en met lichte koorts vertrok ik dan ook met een bang hartje richting Berlaar waar het vertrek was voor mijn tweede BRM van 200 km.
Om 6:45 uur was ik al ter plekke en dus was het nog even in de wagen blijven zitten tot het café aan het station van Berlaar open ging.
Inschrijvingskaart: check. Thee: check. Let's go!
Van bij het begin had ik geen goed gevoel. De snijdende wind en een temperatuur van -2 graden beloofden ook al niet veel goeds...
Het was ook opletten voor de ijzel én strooizout!
Het draaide dan ook van geen kanten en bovendien moest ik tweemaal ziek naar de kant...
Aftellen dus naar de eerste controle: Den Akker in Dessel na 57 km. Ik reed echter meer en meer Dessel uit en vervloekte alles en iedereen.
Plots was ik in Postel en besloot in De Lindedreef mijn pauze te nemen. Tot mijn verwondering zaten hier nog twee BRM'ers waaronder de organisator van Tervuren. Ook zij hadden Den Akker gemist... Het deed deugd om wat te kunnen praten en mijn bezorgdheid kenbaar te maken. Ik kreeg ook heel wat berichtjes van bezorgde vrienden die me vertelden om naar mijn lichaam te luisteren. Ook heel wat steun en dit helpt echt!
Na de stilaan gebruikelijke koffie en cola daan maar op weg naar controlepunt 2, de Achselse Kluis in Hamont. Om hier te geraken moest ik een stuk door Nederland en dan weet je dat je in een andere (fiets)wereld terecht komt...
In Eersel stopte ik aan een kapelletje om rustig te eten en te drinken. Drinken was nog steeds moeilijk want... bevroren! Dan maar met moeite een gelletje en wat Haribobeertjes!
Na 100 km arriveerde ik aan de Malpie in Valkenswaard. Ik zat hier nog maar pas neer of een groep Nederlanders (veel toch hier...) vroeg of ik een foto van hen wou nemen en toen ze hoorden waar ik mee bezig was, moeten ze ongetwijfeld gedacht hebben: "Rare jongens, die Belgen..."
Dan kwam een zeer mooi stuk door het Leenderbos, een 1660 ha groot heidegebied. Dit was echt genieten!
Het was dan niet ver meer tot de Achelse Kluis waar ik zowat de laatste BRM'er was die toekwam. Iedereen zat lekker te eten maar na mijn traditionele dranken besloot ik om het bij een verse soep te laten. Hierdoor tankte ik enigszins wat energie en dus besliste ik om door te fietsen...
Er kwam dan een eerste "vervelend" stuk vanuit Pelt richting De Vossemeren. Kilometers en kilometers langs het kanaal; eentonig en vooral een vervelende wind! Ik had het hier mentaal zeer moeilijk en de kilometers kropen voorbij...
De uitkijktoren Sahara in Lommel was een welgekomen rustpunt en normaal gezien zou ik hier gestopt zijn maar ik vond het beter om gewoon door te rijden...
Dan volgde opnieuw een verschrikkelijk saai stuk langs het kanaal Bocholt-Herentals. Jaagpaden en kanalen zullen nooit mijn beste vrienden worden! Daar ik o.a. aan het Zilvermeer in Mol passeerde, wist ik een ex-collega in de buurt maar het was te koud en te laat om een omweg te maken 🙂 Ook het SCK zag ik en dus stak ik ook nog wat op ook...
Al mijn karakter heb ik moeten aanspreken om de laatste controle in Café Welkom in Ten Aard te bereiken. Hier zaten de meeste BRM'ers een warme chocolademelk te drinken, iets wat ik ook goed kon gebruiken!
Er stonden nu 158 km op de teller en door mijn laag gemiddelde besloot ik om niet te lang te blijven zitten en verder te rijden. In het donker is het sowieso al lastiger en ik wou alle tijd nemen die me nog restte. Hopelijk kon ik de achteropkomende groep wat volgen...
Toen een groep van zes me passeerde, besloot ik om aan te pikken. Ze reden net te snel voor mij maar het was comfortabeler rijden in het donker, zeker omdat de parkoersbouwer erbij was...
In Herentals liep het echter verkeerd... Plots zaten we te cyclocrossen in het bos. Leuk maar ook gevaarlijk, zeker in het donker. We slaagden erin om uit het bos te geraken maar constateerden dan dat er iemand achter was gebleven; degene zonder licht! Er reed iemand kilometers terug maar niets te zien! Er was nu toch wat paniek in de groep. Gelukkig kon iemand de man bellen en deze zei doodgemoedereerd dat hij uit het bos was geraakt en de grote brug over reed. Hij was dus voor ons!
Na dit akkefietje moest ik nog enkele malen op de tanden bijten maar bereikte uiteindelijk toch vrij vlot het café aan het station van Balder.
Hier kregen we balletjes met krieken wat ten zeerste geapprecieerd werd! Ik nam er een Lesage biertje bij.
Het napraten was heel plezant en blijkbaar was ik niet de enige die had afgezien...
Uiteindelijk haalde ik over de 201 km een bewogen gemiddelde van 21,1 km/u en met de rustpauzes bij 17,6 km/u
De volgende rit is normaal gezien op 7 januari 2023, Kempen-Maasland, opnieuw een 200 km...
Sponsoren mag natuurlijk nog steeds via het logo rechtsboven op Ride for Alzheimer of rechtstreeks via de sponsorpagina.
mijn sponsors
Dikke merci alvast aan Mike L, Katty L, Jimmy G, Hilde v, Katelijn H, Joeri V, Greet L, Nadine B, Ilse N, Greta G, Honorée R, Veronique C, Ellie G, Liza F, Christa R, Marise D, Chantal L, Sonia W, Peggy V, Autocenter Veltem, Hilde D, Terri E, Ria en Pieter, Marijke H, Claudine R, anoniem, Peggy W, Bart R, Marilyn, Auxane M, Filip L, Mira V, Jochen V, Steven B, Collega's Gemeentebestuur Zaventem, Chris H, Hedwig T, Thomas W, Karin G, TOPdesk Belgium, Lies D, Bikelife, Nele V, Luc C, Karin A, Kristin S, An De P, Dany en Viviane, Katrien C, Steven D, Lut C, Gaëlle C, Ronald V, Luk V E, Krista L, Ilse L, Jeroen T, Peter V, Dirk d S, Willy en Yvonne, Dirk en Daniella, Gisèle en Michelle, Geert L!!!