Wie is wie?
Zonder problemen landde ik in Johannesburg O.R. Tambo. Ik had me al afgevraagd bij het lezen van het reisprogramma of ik nu in Johannesburg Airport zou landen of Tambo Airport. OR = of toch, niet? Blijkt dus dat O.R. staat voor Oliver Reginald en de voornamen zijn van de heer Tambo, een van de stichters van de politieke jeugdbeweging van het ANC. Oeps!
Net toen ik geland was, kreeg ik een tekstbericht van Dan om te vragen waar ik precies zou buiten komen zodat ze me konden verwelkomen.
Toen ik in de aankomsthal kwam, stond iedereen al (ongeduldig) te wachten: Daniel Liddell, Stefan Higgs, Daniel Oakley, Howard Desmond, Jasmine Desmond, Emma Hope, Graham Hope, Jamie Sheppard en Danielle Russell. De handen werden geschud en dan naar buiten waar men ons stond op te wachten om naar de eerste bestemming te voeren.
Het zou onmiddellijk al een rit worden van zo'n 5 uur. Grappig was wel dat we in het busje automatische berichten te horen kregen over putten in de weg, veiligheidsvoorschriften, ...
Eerste dieren
Omstreeks 14.00 uur stopten we in Alzu Petroport voor de lunch. Hier was er buiten een kleine dierentuin met o.a. enkele neushoorns. Geen foto's want niet echt voor mij 🙂
Waar in die wye wêreld kan jy sit en wafels eet terwyl renosters en buffels net 'n hanetreetjie verder rondstap?
Ik bestelde in de Appaloosa Spur een hamburger menu (78,90 ZAR) en kocht in het winkeltje een Zuid-Afrikaanse stekker. Het eten zou in het busje verorberd worden want nergens was er een zitplaats te vinden!
In Ohrigstad Oasis werd een korte (plas)pauze ingelast en dan ging het linea recta naar Hoedspruit.
Jochen en Mira
Toen we in Hoedspruit aankwamen, was het eerste dat ik te horen kreeg van Jochen: "Gij zijt ook nog geen haar veranderd!" Het was dus een zeer leuk weerzien met Jochen en Mira en ik voelde me al iets meer op mijn gemak.
We kregen een geweldig avondmaal voorgeschoteld in het Sleepers Railway Station Restaurant. Op voorhand hadden we aan Mira moeten doorgeven wat we wilden eten en drinken. Natuurlijk wist bijna niemand meer wat hij/zij besteld had dus kwam de iPad van Mira boven (en dit zou niet de laatste keer zijn...).
Wat een accomodatie!
Na het eten reden we al snel door naar onze eerste lodge: de River-front Bushveld Lodge in Ndlovumzi. Spoiler alert: dit is de plaats waar ik het liefste verbleef...
Onze "hutten" werden verdeeld en ik kreeg toch wel een redelijk luxueuze!
We dronken nog wat maar daar iedereen moe was van het lange reizen, werd er vlug richting kamers getrokken...