Met een verlengd week-end voor de boeg en de prima weersvooruitzichten, had ik vandaag een dagje vakantie genomen.
Na wat denkwerk gisteren besloot ik om toch kortbij te blijven en dan is het meestal het park van Tervuren mijn toevluchtsoord.
Maar eerst was het tijd om de innerlijke mens te versterken. Naast mij zaten enkele ouderen waarvan ik vermoed dat een van hen ongeneeslijk ziek was. Ze hadden het over euthanasie en het debat dat terug op scherp gesteld was door Lutgart Simoens.
Het was ongelooflijk met wat voor waardigheid deze mensen hierover spraken. Het koppel was blijkbaar op ziekenbezoek en wou het met de zieke o.a. over zijn beslissing hebben.
Enigszins onder de indruk was het dan tijd voor mijn wandeling in het park van Tervuren. Wanneer ik mijn hoofd wat moet leeg maken, blijft dit toch een van mijn lievelingsplekken.
Langsheen Het Spaans Huis wandelde ik langs de Molenvijver en Vossemvijver om vervolgens via via aan de Zevenster uit te komen. Vervolgens liep ik langs de Keizerinnedreef terug naar de wagen.
Onderweg stopte ik nog even aan het brugje van de Gordaalvijver om een foto te nemen. Ik werd er prompt aangesproken door een koppel uit het Gentse. Zij waren hier op prospectie en geraakten maar niet uitgepraat over de pracht hier. Ik gaf hen wat uitleg over mogelijke wandelingen en waar ze eventueel in groep iets konden eten.
Ontmoetingen als deze zijn nu net precies de bestaansreden van "Op stap met Ruud." Hopelijk kan ik in de nabije toekomst wat mensen aan het woord laten om onze lokale pracht nog wat meer in de verf te zetten...