Buiten de Airportwandeling en de controle van het Meester Craps wandelpad, had ik dit jaar nog niet te veel gewandeld.
Hoog tijd dus om hier iets aan te veranderen!
De keuze viel al snel op een wandeling van het wandelnetwerk Pajottenland omdat dit mijn lievelingsstreek is.
De wandeling die ik koos, was de Ter Rijstwandeling met vertrek aan de Sint-Bernarduskerk in Heikruis.
Voor zij die Heikruis niet weten liggen; het is een dorp in Pepingen met niet al te veel inwoners meer...
Het was even zoeken naar het eerste knooppunt (361) maar wanneer je op de parking met je rug naar de kerk staat, moet je het smalle straatje in waar aan de linkerkant restaurant Jejo gelegen is.
Vanaf hier hoor je enkel nog het geluid van de stilte. Mensen die dit niet gewoon zijn, geraken echt van slag. Het bestaat dus nog echt!
Op een bepaald moment word je het Bos Ter Rijst ingestuurd. Blijkbaar kun je hier in het voorjaar het blauwpaars tapijt van de boshyacinten bewonderen maar ik vond de kaarsrechte weg nu wat eentonig...
Niet getreurd echter want je wordt bij het buiten komen richting Kasteel en park Ter Rijst gestuurd.
Zoals jullie kunnen zien op bovenstaande foto heeft men hier op voorbeeldige wijze een "wandelpad" aangelegd.
Het zicht dat je hier voorgeschoteld kreeg was fenomenaal!
Toen ik in het eigenlijke park kwam, was het even zoeken of ik naar links of rechts moest. Het is hier naar links maar je kunt gerust je tijd nemen om alle paadjes te verkennen!
Uiteindelijk zag ik het kasteel Ter Rijst zelf. Er is hier bovendien een B&B gevestigd, T'Rest waar ook evenementen plaatsvinden en je kunt er zelfs een picknick bestellen om in het park te nuttigen.
Ik volgde de knooppunten maar kom hier zeker en vast nog eens terug om alle paadjes te verkennen! Nu genoot ik o.a. van de vijvers en... de rust.
Bij het buitenkomen van het domein werd ik tegen gehouden door een eenzame fietser. Hij vroeg me of je in het domein kon wandelen. Bleek dat de man vrijwilliger was en met mensen met een beperking werkte. Het was een babbelaar en zo kwam ik te weten dat hij van Meise was maar in de fietsclub van... Peutie reed!
Na dit aangename intermezzo was het tijd voor het laatste gedeelte.
Toen ik door een maïsveld wandelde, zag ik een grote groep kinderen op me afkomen. Ze plukten wat maïskolven tot de jonge begeleiders zeiden dat het genoeg was want dat anders de boer boos ging zijn... Toen een van de kinderen me passeerde, vroeg ze of ik ook een papa was. Geweldig toch! Deze groep kinderen werd op voorbeeldige wijze begeleid en waren ook allemaal beleefd. Laat kinderen aub kinderen zijn!
Na zo'n 1:50 minuten en 9,5 km kwam ik terug aan mijn vertrekpunt.
Ik besloot om iets te gaan eten en drinken in het fiets- en wandelcafé Paddenbroek maar spijtig genoeg kun je hier enkel iets drinken (zeer uitgebreide bierkaart!). Het bleef dus bij een Malheur...
Omdat ik echt honger had, besloot ik dan maar naar Volkscafé De Cam in Gooik te rijden.
Als drank nam ik een Guuëkenèèr met een alcoholpercentage van 7,8%. In dit bier vind je tarwe uit Oudenaken, Hopbellen uit Sint-Martens-Bodegem en witloofwortelen uit Vlezenbeek. Aangename kennismaking!
Er moest uiteraard ook gegeten worden en na wat aarzelen koos ik uiteindelijk voor een Camburger, een hamburger met kaas, spek, burgersaus, ui en sla. En dat het gesmaakt heeft!
Ik kon dus volledig verzadigd naar huis.
Onderweg tankte ik nog wat benzine en reed dan rustig naar huis...
Net toen ik thuis arriveerde, ging mijn gsm. "Hebt u soms uw portefeuille verloren?"
"Oeps!" Toen ik tankte, had ik uitzonderlijk mijn portefeuille op het dak van de wagen gelegd. U raadt vervolgens al wat er gebeurde. Blijkbaar heb ik een tijdje met de portefeuille op mijn dak gereden tot deze er uiteindelijk afviel. Een chauffeur van een nabijgelegen interieurzaak had mijn portefeuille op straat zien liggen (let wel, dit was de Ninoofsesteenweg!) en had deze aan zijn baas gegeven. Ik dus terug naar Dilbeek om mijn porteuille te halen waar alles nog in stak. Bedankt, Ideeco!!!
Het fotoalbum op Flickr vind je hier terug.