Na vorige week de Old-Time wandeltocht te hebben gedaan, had ik de smaak te pakken. De keuze ging deze keer tussen de Mattentaartentocht van de Padstappers uit Geraardsbergen of de Aspergedabberstocht van WK Werchter.
Ik had nog tegen wat vrienden gezegd dat ik naar Geraardsbergen zou gaan maar toen ik zag dat ik 50 minuten moest rijden had ik de eerste reden om het toch maar niet te doen. De tweede reden was dat ik ook graag foto's neem en mijn toestel meesleuren gedurende een lange tocht (op tempo) zag ik niet zitten. Daar de gpx-bestanden beschikbaar zijn op de site van de Padstappers, besloot ik dan ook om deze tocht later te doen en hier mijn tijd voor te nemen.
Op naar Werchter dus, deze keer voor een 30-tal km. Er waren drie lussen en ik was benieuwd waar deze me allemaal zouden brengen...
De eerste lus was gewoonweg prachtig! Het bos(je) waar we passeerden heeft geen naam (?) maar als dit de toon zou zetten voor het vervolg? Plots stond ik in het "Domein Ter Heide", bij de meeste mensen beter gekend als "De Plas" van Rotselaar. Rustig dat het hier was! Er hing ook nog wat rijm wat het geheel iets feeërieks gaf.
Aan de Donjon Ter Heyden was het even zoeken naar het bordje maar plots zag ik het hangen. Spijtig genoeg was het nog te vroeg om in de oude brouwerij een biertje te proeven...
Via Hellicht ging het dan opnieuw door het bos(je) en kwam ik plots aan de Demer. Hier was het ondertussen al een drukte van jewelste omdat de andere afstanden hier ook passeerden...
We passeerden nog langs de festivalweide van Werchter om uiteindelijk in het wereldberoemde Wakkerzeel terecht te komen. In feestzaal "Tiendeschuur" kreeg ik mijn eerste stempel. Ik besloot om hier snel mijn meegebrachte boterhammen met confituur op te eten zodat ik niet in de massa zou terecht komen...
Tijd voor lus twee dus en werd dit even een anticlimax na de vorige lus... Moest ik dit geweten hebben, had ik deze lus niet gedaan. Je kon wel de plannetjes bekijken maar echt duidelijk waar je net passeert, is het toch niet...
Het was een kleine 10 km beton vreten waarbij we door wijken stapten met niets interessants en waarbij ik uiteindelijk enkel het huis van Gert Goesaert (voormalig badmintonvriend) nog herinner.
Mijn humeur was dus niet wat het moest zijn en eerder op automatische piloot vertrok ik voor de laatste lus van 10 km. Gelukkig zat hier het Haachts Broek en de Antitankgracht in en wandelde ik ook langs een vlonderpad. Absolute aanrader en hier kom ik nog eens terug om wat foto's te nemen.
Voor de rest vond ik hier ook net wat teveel beton onder de voeten en was het uitkijken naar de kerktoren van Werchter. We liepen nu over de festivalweide van Werchter net naast die kunstwerken waar ik, jawel, geen foto's nam...
Na iets minder dan vijf uur kwam ik aan. Ik had ondertussen honger en kocht dan maar een witte pens en dronk er een Tongerlo blond bij want de lokale Jack-Op was niet beschikbaar...
Hoe evalueer ik nu deze tocht? Vooral met gemengde gevoelens. Ik weet dat het niet gemakkelijk moet zijn om een tocht uit te stippelen maar het zou misschien handig zijn dat er per lus wordt aangeduid hoeveel km verhard en onverhard er is. Door de vervelende lus twee geef ik deze wandeling dan ook maar een 6/10...